Whisky, yaşlı bir adam olan Jacobo'nun hikayesini anlatır. Jacobo, Uruguay'da bir fabrikada çalışan sıradan bir adamdır. Tek başına yaşayan ve monoton bir hayat süren Jacobo, kardeşi Herman ile uzun zamandır görüşmemiştir. Bir gün, Jacobo'nun kardeşi Herman'ın ziyarete geleceğini öğrenir. Ancak Jacobo, kardeşinin ziyaretinden önce hayatını biraz daha ilginç hale getirmek istemektedir. Bu nedenle, iş arkadaşı Marta'ya bir teklif yapar. Marta'yı kardeşi Herman'ın eşi olarak tanıtması karşılığında ona para teklif eder.
Marta, Jacobo'nun teklifini kabul eder ve bir süreliğine kardeşi Herman'ın yanında yaşamaya başlar. Ancak bu durum, beklenmedik sonuçlara yol açar. Marta, Herman ile samimi bir ilişki yaşamaya başlar ve Jacobo'nun planları alt üst olur. Whisky, kıskançlık, ihanet ve aile bağları üzerine derinlemesine bir hikaye sunar. Film, sıradan hayatların içindeki karmaşık duyguları ve ilişkileri ustalıkla işler. Oyuncuların mükemmel performanslarıyla desteklenen film, izleyiciye düşündüren ve duygusal bir deneyim sunar.
güzel film, zeki demirkubuzdan duyup da geldim ama onun konuştuğuna bakınca dram falan bekliyordum, pek dram yok, eğlenceli film, karakterleri çok güzel işlemiş.
Furkan
3 gün önce
Bu yorum spoiler içermektedir. Okumak için tıklayın.
Filmde yerel kültürden de birçok nüans bulunuyor. Lübnan ve Suriye’den göç eden Yahudilerin Arjantin, Brezilya ve Uruguayda kurdukları hayatlar, babadan kalan çok çalışma kültürü ve birbirlerine destek olmalarına da değinilmiş. Jacobo’nun sadece Mate içerken, Herman’ın Brezilya’nın kahvaltısı olan kızarmış ekmek üstü reçel ve maç anındaki bol şekerli kahvesi de işlenmiş. Uruguay, Arjantin ve Brezilya karşısında gri ve heyecansız bir ülke olarak da gösterilmiş ki bu da önemli bir detay. Annesine baktı diye para vermesi tuhaf gelmiş olabilir fakat Arjantin ve Uruguayda üstüne düşen kısmı ödemek rutin ve önemli bir davranıştır. Biri sizi evine de davet etse ziyafetin parasını ortak ödemeniz beklenebilir. Hayat ne kadar rutin giderse gitsin, sürekli izin isteme, karşılığını verme gibi konular atlanmayan bir coğrafya. Brezilya ise bu ülkeler arasında en sıcak kanlı (tokalaşma kısmından anlayabilirsiniz) ülkesi olarak bir nevi heyecanın temsilcisi olarak gösterilmiş. Filmin bende uyandırdığı soru ise “40 yıl yaşamak mı, 40 yıl aynı günü yaşamak mı bu yaşanan” oldu. Dünyada kaç kişi yaşamak dediği hayatı aslında takvimdeki bir günü tekrar edercesine yaşıyor sorusu üzerine düşünülmesi gereken bir soru.
Basusta
2 gün önce
Bu yorum spoiler içermektedir. Okumak için tıklayın.
Zeki demirkubuzdan duyup geldim. Buyuk bir dram bekliyordum.sade anlatimli tekduze bir hikayenin dikkat ceken yansimalarini izledim. Brezilyada isleri yolunda giden ailesi olan kardesine birazcik olsun kendisinin de ortalama bir hayati oldugunu kanitlamak isteyen bir adamin hayati. Bunun icin hileli bir yola sapiyor. Yaninda calisan ustabasi kadini para karsiliginda sanki esiymis gibi tanistiriyor.
Filmde ustabasinin calisan 2 isicinin hergun is bitiminde hirsizlik kontrolu icin cantalarina bakmasi ve ustabasinin tatildeyken benzincide cikolata calmasi… 2 iscinin oldugu defolu coraplar ureten bir kucuk atolyede bu kadar siki hirsizlik denetimi yapmasi aslinda kendinde olan arizadan kaynakli…
Atolye sahibinin hergun masasinin arkasindaki ayni stor perdeyi tamir etmeye calismasi.. duvardaki civiyi tamir etmek icin daha buyuk bir delik acip daha da mahvetmesi… bozuk seylere karsi asiri takintili olmasina ragmen kucuk isleri bitirememesi. Atolyesinin neden atil kaldigini ve islerini agir aksak yaptiginin bir isareti.
Brezilyada yasayan kardesin uruguayli kardesin eksikliklerini bilmesi ve bundan keyif almasi ve kardesinin sahip oldugu azicik mutluluga bile goz dikmesi ustalikla anlatilmis.
2 isci ve 1 ustabasiyla yurutulen kucuk bir atolyede surekli defolu coraplar uretilmesi ve uretim hatalarini duzeltmek yerine en onemli konunun radyo acmak icin izin almak oldugu sahneler aslinda calisanlara tahakkum etmenin onlari kisitlayarak disipline sokmanin uretimden ve duzgun calismaktan daha fazla onemsendigini anlatiyor.
Çok iyi bir film. Teşekkürler
güzel film, zeki demirkubuzdan duyup da geldim ama onun konuştuğuna bakınca dram falan bekliyordum, pek dram yok, eğlenceli film, karakterleri çok güzel işlemiş.