Makiano

Bu hiss...

Lord Cem, size katılıyorum. Güya daha zekice olacağını ve seyircilerin şaşıracağını düşünerek senaryoyu böyle sonlandırmışlar ama zaten filmin başından beri 2 olasılık vardı ve eğer sonda 3.olasılığın olma ihtimali ile film bitseydi daha kuşkulu, şaşırtıcı ve etkileyici olurdu ama maalesef, düşünememişler

Stonehearst Asylum gibi filmlerin kopyası olmuş bir film, uzun süredir yalan ile inanç konusunda algısal yanıltmaları kapsayan bir film izlememiştim. İhtiyacımı tatmin etti ve zeki olan, yani kendine göre değil, aynı zamanda ötekilerin aklını kapsayan olasılıkları bilebilen kişilerin normalin dışında fantezisi ve düşünme mekanizması olduğu zaman onları hasta konumunda görüp göremeyeceğimizi sorgulattı biraz da....Malum normal olan nedir ve neyi baz alarak karşılaştırılma yapılması özellikle nörolojik belirti olmadan, psikoloji ile kesin olarak bilinmiyor...

Park Chan`ın tüm filmlerini yüklerseniz çok iyi olur. Teşekkürler

Öncelikle bu güzel yazı ve fikirlerinizi ulaşılabilir kıldığınız için teşekkür ederim. Bir kaç sene önce izlediğim filmdi. Filmle ilgili yazdığım yazıları kütüphanede bir kitabın arasında birilerinin fark etmesi için bıraktığım için bulamadığımı şimdi hatırladım. Ama yine de filmin sahnelerini tasavvur edip yazdığım bir kaç yorumu derleyip sizinle de paylaşmak isterim ki, bana verdiğiniz fikirlerin karşılığını yansıtabileyim. "Filmdeki çocuk bir kez koşmuyor, daha ilk sahnelerde yalanı ortaya çıkınca evden kaçışı, okuldan kaçışı... Dönüşü (bir nebze umut) sondaki çaresizlik (fark ettiklerini ve doğruluğunu ispat etmek zorunda olduğu insanların içerisinde uyum sağlamak zorunda kalanın kendisi olmasına karşı oluşan isyanı). Sayfanızda gördüğümde filmi bitirmemiştim, bitirdim gönderiniz yine karşıma çıktı ve fikirlerimin kısa bir bölümünü paylaşmak istedim. Bilhassa filmde bana yeni bir farkındalık kazandıran kısım öğretmenin, ebeveynlerin ve diğer kişilerin öğrencinin, çocuk gibi gördükleri bir bireyin değişmini umarak onu cezalandırmaları ve bu birey olgunlaşarak değiştiği zaman ise bunun mümkün olmayacağını öne sürerek onu suçlamaları idi. Yani insanı onunla muhatap oldukları an ve saliseye göre betimleyerek kafalarında onun gelecek veya geçmişte farklı olabileceğine dair küçücük bir olasılık için boşluk bırakmadan yargısal biçimlendirmeleriydi. Kafalarındaki ardışık olayları ilişkilendirerek uydurma zorunluluk ve sorumluluk yüklüyorlardı bireylere..... Bu filmle ilgili aile, toplum, eğitim, arkadaşlık, bireyselleşme, uyum, özgürlük, sevgi, ilişki vb. konularda geniş ve derin analiz yaptım. Gerçekten algılamaya başladığın anda algılatılmaya çalışılan manasız olguları benimsemeye çalışmanın zorluğu iyi görüntülenmiştir.Diğer taraftan aile karakterlerinin film boyunca değişen duygu durumu... ilaveten yalan söylemek zorunda bıraktıkları gerçekleri kabullenmeyen çevrede mücadele etmek (kendi ayaklarımın üstünde duracağım) çaresizliğini sadece çocuğun yaşaması çok canımı sıkmıştı. En çok etkileyen ise yaşının küçük olmasından dolayı birilerinin kölesi olmak durumunda kalması, birilerinin kontrolü altında kalmadan toplumda yer edinemeyeceği...galiba doğuştan bizden önce yaratılmış yaratılışa özgürlüğümüzü feda ediyorduk Koşmak bana göre felsefi ve olasılıksal açıdan geniş bir bütünlüğü olan bir konudur, fakat filmle ilgili koşmayı betimlemeye gayret edersem. Filmde bana göre koşmak koşarken arkamıza bakmadığımız için geçmişi yok sayabileceğimiz umudu ile geleceğe yeniden başlamak isteğimizin oluşumunu belirtiyordu." Farkındalıklarla